Kunstwerk in wording

Als je goed kijkt, en ervoor openstaat om het te zien, loopt er een gekleurde draad door ieders leven. Een spreekwoordelijke rode draad die je ontwikkeling, je groeirichting laat zien en die je terug kunt volgen tot in je jeugd en soms zelfs tot daarvóór, in andere levens. Op die draad vind je sleutelfiguren en sleutelmomenten. Momenten waarvan je terugkijkend kunt zeggen dat ze beslissend geweest zijn voor de stappen die je zette op je levenspad.

Kun je jezelf zien staan met die draad in je handen? Misschien is jouw draad niet rood maar een andere mooie kleur. Kies zelf maar de kleur die het beste bij je past. Het is tenslotte jouw levensdraad.

Wanneer je naar links kijkt, zie je je verleden. Je ziet de keuzes die je maakte, deels bewust en deels onbewust en altijd gemaakt vanuit de wijsheid die je had op dat moment. Je ziet mensen die je steunden, mensen die soms hardhandig deuren in je gezicht dichtgooiden, maar ook waar jij met deuren gooide en pijn veroorzaakte, bedoeld of onbedoeld. Je ziet waar je goede keuzes maakte of juist ondoordachte dingen deed. Misschien verloor je je werk, je gezondheid, of mensen van wie je hield. Pijnlijke, verdrietige, frustrerende momenten. Maar als je ervoor openstaat en bereid bent boven de slachtofferrol uit te stijgen, kun je zien hoe ze je vormden. Hoe ze je wijzer maakten. Dat waar deuren dicht gingen, andere zich openden. Want dat is hoe het leven werkt.

Volg je jouw draad naar rechts, dan kijk je richting je toekomst, een in mysterieuze nevelen gehuld, nog onontgonnen gebied. Daar is alles nog mogelijk!

Maar hier sta je nu, op dit moment, met die draad in je hand. Neem maar even de tijd om hem te voelen, te bekijken. Is jouw draad mooi recht? Of zitten er bochten in, lussen, omwegen? Levensdraden kunnen van tijd tot tijd behoorlijk warrig zijn, met knoopjes hier en daar. Levenskunst is misschien wel je over te geven aan juist die warrige momenten zonder de moed te verliezen. Hoop te houden en wilskracht, lichtpuntjes te blijven zien, en te vertrouwen dat je uiteindelijk daar komt waar je moet zijn. Namelijk bij jezelf.

Ik zie het ene uiteinde van mijn draad links. Ik zie waar ik vandaan kom en wie ik gaandeweg geworden ben. Ik zie flarden van herinneringen aan andere levens. Ik zie keuzes, grote en kleine. Ik zie de geboorte van mijn kinderen en hoe ze opgroeien. Ik zie andere mensen, die kwamen en soms ook weer gingen. Levensdraden die een andere richting kozen om redenen die ik op het moment zelf niet altijd begreep. Wanneer je te dicht op je eigen situatie zit, is het lastig om te zien waarom dingen gebeuren. Later kun je met meer afstand kijken en begrijp je het soms beter. Ik zie ook mezelf komen en gaan. Soms werd mij pijn gedaan. Andere keren was ik het die pijn veroorzaakte. Ik zie mezelf worstelen met werk en gezondheid. Ik zie mensen die er al heel lang zijn. Familie, vrienden. Die nog weten wanneer ik struikelde over mijn levensdraad en me overeind hielpen als dat nodig was. Het is zo fijn dat ze er zijn.

Maar ik zie ook de bijzondere en inspirerende mensen die op mijn pad gekomen zijn naarmate ik meer de persoon durf te zijn die ik graag wil zijn. Sommigen als steun en voorbeeld, anderen die me uitdagen om weer net een stapje verder te zetten, een laagje dieper in mezelf af te dalen en oude angsten te overwinnen, om nóg meer te worden wie ik diep vanbinnen ben. Nog meer te leren vertrouwen op de stroom van mijn leven. Ik ben ze zo dankbaar en hoop dat ik ook hen steun en inspireer. Ik wens dat ze blijven, maar zeker weten kan ik dat niet.

Zo zijn al onze levensdraden op een wonderlijke manier met elkaar verweven, als een kunstwerk in wording op een weefgetouw waarvan we de reikwijdte niet kunnen overzien. Draden die elkaar kruisen en raken met een reden, om ons uiteindelijk, met wonderlijke precisie, te laten ontdekken dat we niet losstaan van de ander maar samen één geheel vormen. Namelijk een kunstwerk van eindeloos bewustzijn, gegoten in menselijke vorm, waarvan de essentie, onder alle pijn, angst en lijden, liefde is. Een kunstwerk waarin donker verweven is om het licht zichtbaar te maken.