Jouw draden in het levensweb

We kunnen zoveel leren van het gedrag van dieren, en van de natuur om ons heen. Door tijd te maken om de natuur bewust en met open blik te observeren, door aandachtig te kijken en te luisteren, ons er in onder te dompelen, maken we een begin met het herstellen van de verbinding met onze eigen innerlijke natuur. Zo kan de natuur een medicijn zijn, voor onszelf, en voor de samenleving als geheel. Een medicijn dat in geen apotheek te koop is, maar waaraan een dringende behoefte bestaat. Het mooie is dat het geen geld kost, en altijd beschikbaar is voor wie bereid is om het in voldoende mate tot zich te nemen.

Als je bijvoorbeeld kijkt naar een spin die haar web weeft, heb je je dan weleens afgevraagd welk soort draden jij van dag tot dag weeft? Welke gedachten gebruik je? Welke woorden? Welke intenties? Zijn ze licht en vrolijk van kleur, of eerder donker, boos of somber? En je gedragingen? Zijn ze liefdevol en verbindend? Gedachteloos? Of misschien zelfs – bedoeld of onbedoeld – kwetsend of verwoestend, voor jezelf of voor een ander? Ben je je er überhaupt van bewust dat wat jij doet en denkt ook een ander (energetisch) raakt?

Het kan enorm heilzaam – en wellicht ook confronterend – zijn om te beseffen dat ook wij mensen van dag tot dag met elkaar onze collectieve werkelijkheid weven. In onze persoonlijke levens, en ook in ons werk. Scheppers zijn we. En jouw draden in dat grote, gezamenlijke web kunnen helend en verbindend zijn, of ziekmakend. Want ja, die invloed heb je. Bewustwording is als altijd de eerste stap op weg naar verandering.

Een spin zal haar web niet per se zo groot mogelijk willen maken om maar zoveel mogelijk insecten te vangen. Ze zal het ook niet bewust klein houden, omdat ze bang is om zichtbaar te zijn en haar behoeften kenbaar te maken. Veeleer zal haar web beantwoorden aan wat haar instinct haar vertelt te doen. En zo neemt zij als vanzelf de voor haar bestemde plek binnen het grotere geheel in, en vervult ze haar rol ten behoeve van het in stand houden van een gezond natuurlijk evenwicht.

Maar voor ons mensen ligt het complexer, omdat we onderhevig zijn aan onbewuste, overgeërfde, niet helpende gedachtepatronen en overtuigingen, angsten, onzekerheden, doorleefde trauma’s, en ga zo maar door. Allemaal zaken die het ons lastiger maken om bewust en op een goede manier onze plek binnen het grotere geheel van onze samenleving in te nemen. Maar onmogelijk is het niet.

Om weer even terug te gaan naar de beeldspraak: ik heb in het verleden niet uitsluitend veerkrachtige, liefdevolle, helpende draden geweven. Er waren ook zwakke, onzekere, onbewuste draden. Draden waarmee ik mijn eigen gezondheid ondermijnde, en soms – het is pijnlijk om dat toe te geven – ook andere mensen schaadde. Door me weer met de natuur en met mijn eigen natuurlijke behoeften en gedragingen te verbinden, lukte het me mijn weg naar gezondheid en innerlijke heelheid terug te vinden. Daardoor kan ik nu ook, bewuster dan voorheen, de mij gegeven kwaliteiten en talenten op een goede en verbindende manier inzetten ten behoeve van het grotere geheel.

Ik nodig je uit om eens te onderzoeken welke draden jij weeft binnen het web van je gezin, je relaties – vergeet vooral de relatie met jezelf niet! – en je dagelijkse werkzaamheden. En vervolgens te bedenken dat iedere nieuwe dag gelegenheid biedt om dingen die je wilt veranderen anders te gaan doen.

Laat liefde, heelheid, plezier en verbinding maar de krachtige vezels vormen waarmee je je draden spint en weeft. Daar wordt het leven een stuk leuker van!

Ik wens je een fijne (zon)dag.