
Hulphond Daisy
- hannekekruithof
- 30 sep
- 2 minuten om te lezen
Ik wil jullie graag voorstellen aan Daisy, de Beagle van mijn cliĆ«nt Tomš¶ Daisy is zijn alles. Zijn maatje. Ze geeft hem gezelschap, steun, troost en een oneindige hoeveelheid liefde. Ze is geen officiĆ«le hulphond, maar zo zie ik haar wel. Ze voelt zijn stemmingen feilloos aan, en als hij zich niet fijn voelt, kruipt ze dicht tegen hem aan.
Ook is ze slim. Mijn aanwezigheid betekent voor haar meerdere dingen. Wandelen in het bos, en het verzorgen van haar lunch, zijn daarvan de voornaamsteš
Als ik de voordeur binnen stap, word ik overladen met enthousiaste blijdschap. Vervolgens gunt ze Tom en mij in redelijke rust een kop koffie, mits ze zelf ook een koekje krijgtš Maar dan springt ze van de bank en gaat bij de deur zitten wachten. Reageren we niet snel genoeg, dan volgt er een zacht janken. Ze wil naar het bos, en wel nĆŗš³š²š³
Het is, zo zie ik het, haar wekelijkse beloning voor alles wat ze voor Tom doet, en ze verdient het dubbel en dwars. Ik vertel haar dat ook weleens, en dan kijkt ze me met haar wijze ogen begripvol aan... Wat een prachtig dier, en wat geeft ze veel!š„°š
In het bos mag ze gewoon even Beagle zijn: staart in de lucht en neus op de grond, soms rennend, soms eindeloos snuffelend op ƩƩn plek, lekker eigenwijs. Tom en ik volgen gewillig, en genieten van haar gelukš
Laatst kwamen we een man met een herdershond tegen. Hij zei ietwat afkeurend tegen ons: "Met een Beagle weet je nooit wie wie nou eigenlijk uitlaat."
Ik glimlachte naar hem, en dacht, u moest eens weten... š¶š
Opmerkingen