Huidhonger
- hannekekruithof
- 28 okt 2021
- 3 minuten om te lezen
Juist hooggevoelige mensen kunnen het moeilijk vinden om in goed contact te zijn met hun lichaam, en om daadwerkelijk hun lichaam te bewonen. Het aardse leven wordt als onveilig of zwaar ervaren, als te druk, teveel moeten, als te hard of te liefdeloos. Als gevolg daarvan blijft de energie -veelal onbewust- hoog in het lichaam steken, en leven deze mensen vooral vanuit hun hoofd. Omdat er geen stevigheid wordt ervaren lager in het lichaam -buik, bekken, benen, voeten- ontstaan er gemakkelijk angst- en/of depressieve klachten.
Ik mocht onlangs Nina behandelen, een vrouw van begin 50. Hoewel ze ogenschijnlijk haar zaakjes goed voor elkaar heeft, een rijk sociaal leven leidt en zinvol werk heeft, maakt ze periodes van heftige angst- en depressieve klachten door.
Eenmaal op de tafel wordt al snel duidelijk dat ze maar nauwelijks gevoel in haar lichaam ervaart. Daarnaast geeft ze aan dat er een ‘groot gat’ in haar buik zit. Wanneer ik contact zoek met haar innerlijk kind zie ik een klein meisje staan met grote angstogen, helemaal alleen in een donkere leegte. Ik benoem dit en Nina geeft terug dat die leegte voor haar voelt als een woestijn.
Baby’s en jonge kinderen kunnen we niet beter helpen met het ‘landen in hun lijfje’ dan door hen veelvuldig fysiek contact te bieden. Wanneer we hen vasthouden, bij ons dragen of bij ons laten slapen, knuffelen, strelen of zachtjes masseren, helpt hen dat om de contouren van hun lichaam -hun aardse voertuig- te gaan ervaren. Tevens helpt het om te voelen dat het fijn is om daar te zijn, in dat lichaam, in die liefdevolle omhelzing. Zo komt er een goede verbinding tussen ziel en lichaam tot stand, wat een onmisbare basis schept om later veilig geaard in het leven te staan.
‘Huidhonger’ is een term die in dit opzicht veelzeggend is. Het is een basisbehoefte van mensen, jong en oud, haast even belangrijk als onze behoefte aan zuurstof en voeding.
Moeten we deze aanraking in onze jonge jaren om welke reden dan ook ontberen, dan kan dit later in ons leven allerhande problemen opleveren. Wellicht zijn het juist de hooggevoeligen onder ons die meer dan anderen de last ervaren van een dergelijke niet vervulde behoefte, omdat alle prikkels (of het ontbreken daarvan) op een dieper niveau ervaren en verwerkt worden.
Voor mijn behandelingen hoef ik niet de precieze oorzaak te weten van iemands klachten. Omdat het ontstaan ervan veelal in de vroege kinderjaren ligt of al daarvoor in de maanden van zwangerschap, of zelfs in vorige levens, is die lang niet altijd op een bewust niveau te achterhalen. Dat is niet erg. Er zijn altijd aanknopingspunten waarmee we wél kunnen werken, temeer daar we ons tijdens het energiewerk laten leiden door wat het lichaam laat zien of voelen. Dit verplaatst meteen de aandacht, en dus de energie, van het hoofd naar lager in het lichaam, wat precies is wat we willen bereiken.
Daarom richten Nina en ik ons tijdens de behandeling op het op een voor haar veilige manier ervaren van lichamelijk contact en op de sensaties die dit veroorzaakt. Ik maak strijkende bewegingen over haar hele lichaam, van haar voeten naar boven, over haar benen, bekken, buik, schouders, armen en handen. Na verloop van tijd geeft ze aan dat ze tintelingen voelt onder mijn handen en dat dit prettig voelt. Wanneer ik daarna mijn handen laat rusten op haar buik en de energie naar binnen laat stromen, vult die zich met warmte en ook dat kan ze voelen. Een heel mooi resultaat voor een eerste behandeling!
Nina geeft aan: “Ik was bij Hanneke in vertrouwde handen en dat gaf een veilig gevoel. Daardoor kon ik toelaten wat is, en kon wat vastzit weer gaan stromen…”
Wanneer er beweging ontstaat in de lichaamsenergie werkt dit ook door op de andere niveaus van bestaan. Zo kan Nina na verloop van tijd een vermindering van haar angstklachten gaan ervaren of ontdekken dat ze zich gemakkelijker verbindt met andere mensen. Het is daarom goed om de tijd te nemen om te voelen welke beweging de behandeling in gang gezet heeft. Tijdens een volgende behandeling vormt dit dan ons uitgangspunt, altijd afgaande op dat wat het lichaam ons op dat moment vertelt.

Ik zie voor me hoe je aan het werk bent met je cliënt en begrijp dat jouw aanraking iets op gang brengt waar ze mee geholpen is. Jouw handen zijn goud waard!