Wil je me laten zien wie je bent?

Wie ben jij achter je blonde, bruine, rode, zwarte of misschien wel helemaal geen haren? Wie woont daar in dat slanke, ronde, blanke, donkere of gebogen lichaam? 

Wie ben jij achter je rimpels…achter je zachte kinderhuidje?

Wie ben jij achter je opvallende kleren? Achter je ziekte? Achter je witte jasje?

Wie verschuilt zich achter die sprankelende, verdrietige, onzekere, vrolijke, verbitterde blik?

Ik zie dat je nog jong bent, een puber, maar graag voor vol wilt worden aangezien. 

Je vertelt me dat je al oud bent, en zo graag nog door iemand met je voornaam wilt worden aangesproken. Omdat de mensen die dat vroeger deden er niet meer zijn. Ook jij wilt meetellen. Natuurlijk wil je dat. 

Je bent ziek, maar zoveel meer dan je ziekte. Ziet men dat wel?

Als ik de tijd neem om te kijken, ik bedoel echt naar je te kijken, dan zie ik dat we op elkaar lijken, hoe verschillend we ook zijn. Of je nou twee keer zo oud bent als ik, of je bent mijn kind. Misschien zweef je op het randje van de dood, terwijl ik ogenschijnlijk midden in het leven sta. Grotere tegenstellingen kunnen er op het eerste gezicht niet zijn. En toch…in wezen is er geen verschil. 

Ik zie je verlangen, naar liefde, naar erkenning. Het maakt niet uit of je oud bent of jong, homoseksueel of heteroseksueel, ziek of gezond. Ieder mens heeft diep vanbinnen dat verlangen. Ik heb dat verlangen ook. 

Je hebt dromen, talenten, interesses, voorkeuren, kwaliteiten. Ik heb misschien andere, maar ik heb ze ook. Tegelijk ontdek ik zwaktes, onzekerheden, angsten. En ja, natuurlijk heb ik die ook. In overvloed.

Je ogen weerspiegelen verdriet, van verlieservaringen. Of boosheid, om onrecht dat je is aangedaan. Maar het volgende moment lichten ze op, misschien wel simpelweg door de glimlach van een voorbijganger. Ook mijn emoties kennen die schakeringen. 

Ik kijk in je ogen. En zo maak ik contact. Met jou. Van ziel tot ziel. En van hart tot hart. Ik glimlach. Je glimlacht terug. Voel je wat er gebeurt? Voel je wat er verandert? Hoe er iets begint te stromen? En hoe simpel dat is? Pure liefde.

Ik zie je. Je bent een mens, net als ik. En jij ziet mij. Een ziel die een andere ziel ontmoet. Anders, maar toch ook hetzelfde. Ik kijk naar jou, en zie eigenlijk mezelf. 

Wil je me laten zien wie je bent?

Beeldmateriaal trekt de aandacht. Gebruik een afbeelding en ondertitel om je bericht beter over te brengen.